Programa

Parte do currículo no que se especifican os contidos e a súa secuenciación. Tradicionalmente o programa vén sendo a base sobre a que se planifica un curso de lingua. Todos os métodos de ensino de linguas implican a selección dunha serie de contidos, que poden referirse a:

1. estruturas lingüísticas (programa organizado de acordo cunha serie de estruturas e combinacións gramaticais);
2. funcións (programa organizado ao redor de funcións comunicativas;
3. nocións (de acordo con categorías conceptuais como a duración, a cantidade, a localización temporal, etc;
4. temas (seguindo unha serie de campos semánticos: a saúde, a alimentación, as viaxes, etc.);
5. situacións (arredor de contextos lingüísticos e o tipo de transaccións típicos neles: ir de compras, chamar por teléfono, etc.);
6. subdestrezas (o escaneado, a lectura comprensiva, etc.);
7. tarefas (actividades como dar ou recibir instrucións, debuxar mapas, etc.

Nas últimas décadas pasouse dos programas centrados en cuestións puramente gramaticais e léxicas, a aqueles centrados nas variedades ou formas lingüísticas empregadas de acordo con cada situación concreta, ata chegar aos máis recentes, que dirixen a súa atención tanto ás nocións e/ou funcións comunicativas como ás tarefas. Con todo, os docentes empregan unha combinación de enfoques ante o deseño de programas. Doutra banda, a secuenciación dos contidos ten moito que ver co método do que se parta no ensino. Así, por exemplo, nos cursos baseados no estudo da gramática, a secuenciación virá determinada pola dificultade dos elementos lingüísticos e/ou pola súa frecuencia, mentres que nos orientados cara a fins específicos, os contidos se graduarán de acordo coas necesidades comunicativas do alumno.