Bisquerra Alzina, R. 1989. Métodos de investigación educativa. Guía práctica. Barcelona: CEAC.
En exames (⇒ exame) e estatística, medida da dispersión dunha mostra, xunto coa desviación típica e o percorrido. A varianza dunha serie de puntuacións (σ 2 ) obtense restando a media a cada puntuación do conxunto e elevando o resultado ao cadrado. A continuación súmanse todos os resultados e divídese entre o número de puntuacións. Por exemplo, se as puntuacións son 3, 4, 7 e 10, a media será (3+4+7+10) : 4 = 6, e a varianza obterase do seguinte xeito: restando a media a cada puntuación obteranse os valores -3, -2, 1 e 4, que elevados ao cadrado son 9, 4, 1 e 16. A suma destas cifras é 30, que dividido entre o número de puntuacións menos un (3) dará 10 (a varianza). Existen programas informáticos que realizan estes cálculos de xeito automático. A miúdo téñense en conta os graos de liberdade dividindo entre o número de puntuacións menos un, o que recibe o nome de cuasivarianza.
Ademais de cuantificar a dispersión, a varianza é necesaria para determinar o grao de significación das diferenzas entre medias de dous conxuntos de datos.
Exemplos:
Se as puntuacións son 3, 4, 7 e 10, a media será (3+4+7+10) : 4 = 6, e a varianza obterase do seguinte xeito: restando a media a cada puntuación obteranse os valores -3, -2, 1 e 4, que elevados ao cadrado son 9, 4, 1 e 16. A suma destas cifras é 30, que dividido entre o número de puntuacións menos un (3) dará 10 (a varianza).
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Butler, C. 1985. Statistics in Linguistics. Oxford: Blackwell.
Eddington, D. 2015. Statistics for Linguists: a Step-by-Step Guide for Novices. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing.
Nortes Checa, A. 1991. Estadística teórica y aplicada. Barcelona: DM/PPU.