Alderson, J. C. & Urqhuart, A. H. (eds.) 1984. Reading in a Foreign Classroom. London & New York: Longman.
comprensión dun texto escrito do que se extrae a información necesaria do xeito máis eficaz posible. Cando se le para comprender o texto, o acto de lectura pode facerse de forma silenciosa ou en voz alta. Se a lectura consiste en reproducir en voz alta un texto escrito denomínase lectura oral ou lectura en voz alta; esta non require necesariamente a comprensión do contido, aínda que sempre se le mellor un texto que un entende.
As dúas razóns principais para a lectura son:
- o ler por ler, é dicir, ler por pracer; e
- extraer unha información e facer algo con esa información unha vez obtida.
Na aprendizaxe de calquera idioma, sexa a L1 ou a L2, a lectura é moi importante. Ademais de ser útil e gratificante en si mesma, tamén contribúe á adquisición das destrezas lingüísticas produtivas, isto é, a expresión oral e escrita. Para fomentar a práctica da lectura é necesario usar materiais interesantes que estean en consonancia co nivel de coñecementos dos alumnos. Un ensino efectivo desta destreza adoita incorporar dous tipos de lectura:
- Lectura intensiva, xeralmente centrada na aula. Aquí practícase a lectura comprensiva, dividida en tres fases: pre-lectura, actividades durante a lectura e exercicios para despois da lectura.
- Lectura extensiva, que se adoita realizar fóra da aula. Preténdese que os alumnos gocen lendo materiais escollidos por eles mesmos, tales como novelas, contos ou revistas.
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Eres Fernández, I. G. M. & Rádis Baptista, L. M. T. 2010. La enseñanza de lenguas extranjeras y la evaluación. Madrid: Arco Libros.
Grellet, F. 1981. Developing Reading Skills. Cambridge: Cambridge University Press.
Nation, I. S. P. 2009. Teaching ESL/EFL Reading and Writing. ESL and Applied Linguistics Professional Series. New York; London: Routledge.
Williams, E. 1984. Reading in the Language Classroom. Basingstoke: Macmillan.