Chomsky, N. 1968. Language and Mind. New York: Harcourt, Brace, Jovanovich.
Corrente de pensamento que no ámbito da lingüística actual posúe en Noam Chomsky o seu representante máis destacado. Fronte a teorías anteriores que propuñan que a capacidade humana da linguaxe é adquirida na súa totalidade a partir da experiencia, Chomsky postulou a finais dos anos 50 do século pasado que os aspectos esenciais desta capacidade están determinados xeneticamente, é dicir, son innatos, exclusivos da especie humana e comúns a todos os seus membros con independencia da lingua que falen. A existencia deste compoñente innato da facultade da linguaxe explica a rapidez coa que se completa o proceso de adquisición da primeira lingua a pesar do carácter caótico e fragmentario do aducto lingüístico que recibimos na infancia e é a causa das similitudes estruturais fundamentais que se observan entre as distintas linguas. Nas versións recentes desta teoría, o compoñente innato, común a todas as linguas naturais, descríbese en termos dunha gramática universal, constituída por unha serie pechada de principios e parámetros.
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Cook, V. J. & Newson, M. 1996. Chomsky’s Universal Grammar. An Introduction. Oxford: Blackwell Publishers Ltd. 2nd edition.