Markee, N. 1993. “The Diffusion of Innovation in Language Teaching”. Annual Review of Applied Linguistics 13: 229-243.
Acción que deliberadamente implica cambiar ou renovar algún elemento educativo ou do deseño do currículo co obxecto de mellorar a práctica docente: introducir un novo libro de texto, substituír un método de ensino por outro, adquirir novo material de apoio para a aula (dicionarios, gravadoras, materiais en CD, DVD, etc.). É preciso establecer unha distinción entre cambio e innovación educativa. No primeiro caso, o proceso de cambio prodúcese sen ningún tipo de planificación previa, mentres que no segundo existe un plan predeterminado para levar a cabo. Os procesos de innovación danse:
- na preparación dos cambios que se ten intención de facer (en reunións do profesorado, cursos de innovación curricular, etc.);
- na planificación de leccións e materiais didácticos;
- nas accións levadas a cabo na propia aula (adoptando novos roles e técnicas); e
- trala lección (facendo tests, cuestionarios, entrevistas cos estudantes, etc.).
Cómpre sinalar unha serie de factores que afectan ao posible éxito da innovación no currículo:
- as condicións existentes, por exemplo, as tradicións pedagóxicas das que se parta;
- os trazos que definen as innovacións: complexidade, vantaxes que se derivan das mesmas e facilidade coa que se poden implantar;
- os recursos cos que se conta para introducir un novo currículo; e, para rematar,
- as persoas implicadas nos cambios curriculares.
Mitchell, S. 1990. Innovation and Reform. Conflicts within Educational Change. North York, Ont.: Captus.
White, R. 1988. The ELT Curriculum. Design, Innovation and Management. Oxford: Blackwell.