Cano Gareña, F. & Justicia Justicia, F. 1988. "Las estrategias de aprendizaje: Estado de la cuestión". Revista de Educación de la Universidad de Granada 2: 89-106.
Mecanismo(s) que utiliza o aprendiz no seu proceso de aprendizaxe da segunda lingua. Están relacionadas coa forma na que o aprendiz adquire a competencia lingüística, co cal se distinguen das estratexias de comunicación e produción, que se centran no uso da competencia na L2.
Existen distintas clasificacións de estratexias de aprendizaxe, que son froito de diferentes investigacións. Entre as distintas tipoloxías podemos mencionar a recollida por Wenden e Rubin (1987), que distinguen dous grandes grupos: as cognitivas e as metacognitivas. As primeiras divídense á súa vez en seis tipos:
- Clarificación / verificación. Empréganse para comprobar o coñecemento da lingua obxecto de estudo. No proceso de creación das regras da segunda lingua, os propios aprendices van buscando a confirmación e validación do seu coñecemento.
- Inferencia indutiva ou de adiviñación. Consiste no uso de coñecementos lingüísticos ou conceptuais previos conducentes a hipóteses sobre a forma lingüística, o significado ou a intención do falante.
- Razoamento dedutivo. No seu achegamento á segunda lingua, o aprendiz busca e utiliza regras xerais, non específicas, o que as diferenza do razoamento indutivo.
- Práctica. Aquelas estratexias que buscan o almacenamento e recuperación da lingua, centrándose na precisión da norma. Neste grupo atópanse as estratexias de repetición, experimentación ou imitación.
- Memorización. Como as anteriores, perseguen tamén o almacenamento e recuperación da lingua. Diferéncianse das demais porque centran a súa atención no proceso, buscando a organización.
- Monitorización. O aprendiz percibe os erros, fíxase en como o receptor recibe e interpreta a mensaxe e posteriormente decide que facer ante a situación. Estas estratexias combinan aspectos cognitivos e metacognitivos xa que identifican o problema e corríxeno, pero tamén deciden os pasos que deben darse para solucionalo.
Pola súa banda, as estratexias metacognitivas regulan o proceso de aprendizaxe da lingua. Nelas, os aprendices planifican e avalían a súa aprendizaxe; primeiro escollen aquilo que desexan aprender, despois establecen prioridades e, finalmente, planifican as estratexias que van utilizar e mesmo as modifican se a aprendizaxe non resulta como esperaban.
Os diferentes estudos realizados sobre estratexias apuntan cara a unha aprendizaxe continua da L2, aínda que se fan necesarias máis investigacións sobre a fosilización que aclaren por que nun determinado punto se detén o proceso de aprendizaxe. Outro tema moi controvertido en relación con este factor de aprendizaxe é o referido á posibilidade e efectividade do ensino de estratexias.
Manchón Ruiz, R. M. 1985. “Estudios de interlengua: Análisis de errores, estrategias de aprendizaje y estrategias de comunicación.” Revista Española de Lingüística Aplicada 1: 55-75.
McDonough, S. H. 1998. “Learning Strategies”. Language Teaching 32: 1-18.
Oxford, R. L. 1990. Language Learning Strategies. What Every Teacher Should Know. Rowley, Mass.: Newbury House.
O’Malley, J. & Chamot, A. 1990. Learning Strategies in Second Language Acquisition. Cambridge: Cambridge University Press.
Palacios Martínez, I. M. 1995. “A Study of the Learning Strategies Used by Secondary School and University Students of English in Spain.” Revista Alicantina de Estudios Ingleses 8: 177-193.
Stern, H. 1983. Fundamental Concepts of Language Teaching. Oxford: Oxford University Press.
Wenden, A. & Rubin, J. (eds.) 1987. Learner Strategies in Language Learning. Englewood Cliffs, N J: Prentice Hall.
Wenden, A. 1991. Learner Strategies for Learner Autonomy. Englewood Cliffs, N J: Prentice Hall.