Han, Z. & Odlin, T. (eds.) 2006. Studies of Fossilization in Second Language Acquisition. Clevedon: Multilingual Matters.
Proceso, definido e caracterizado por Selinker (1972), que é produto da interacción de varios aspectos da aprendizaxe de linguas e polo cal o aprendiz non obtén a competencia propia dun falante nativo na lingua estranxeira. Entre as distintas causas que poden levar a unha forma fosilizada atópanse o desexo de satisfacer as necesidades comunicativas, certos factores biolóxicos, a falta de acceso á gramática universal ou o cambio no estado emocional. Como resultado e efecto deste proceso, o aprendiz conserva “fosilizados” determinados aspectos lingüísticos na súa interlinguaxe por moi adecuado que sexa o seu grao de instrución, a súa idade ou o grao de exposición á lingua meta. Por exemplo, un falante de galego tras máis de cinco anos de estudo de inglés pode producir a forma *on one hand ... on the other hand, en lugar de on the one hand ... on the other hand, xa que esta estrutura se atopa fosilizada na súa interlinguaxe. Un principio pedagóxico que axuda a combater este fenómeno é o cambio de contexto e o dominio lingüístico do aspecto fosilizado. Cando a fosilización é de carácter temporal utilízase o termo estabilización.
Bibliografía:
Schumann, J. 1976. “Second Language Acquisition: the Pidginization Hypothesis”. Language Learning 26/2: 391-408. (Traducido al español en Liceras, J., 1992).
Selinker, L. 1972. “Interlanguage.” International Review of Applied Linguistics 10: 209-231. (Traducido al español en Liceras, J., 1992).
Selinker, L. 1992. Rediscovering Interlanguage. London: Longman.