Autoavaliación

Valoración que fai o discente para determinar se a súa aprendizaxe progresa satisfactoriamente e, se ese non fose o caso, diagnosticar as causas e suxerir formas de remediar a situación. A autoavaliación é unha técnica especialmente utilizada no ensino centrado no alumno, debido a que promove a aprendizaxe autónoma, axuda ao docente na avaliación do currículo e lle mostra que materiais e formas de aprendizaxe prefiren os seus alumnos. As investigacións ao respecto suxiren que, sempre que non haxa riscos, a autoavaliación pode ser un complemento eficaz das probas e da avaliación que realiza o profesor. De acordo co Marco europeo común de referencia para as linguas: aprendizaxe, ensino, avaliación (Consello de Europa, 2001), a autoavaliación é máis precisa nos seguintes casos:

1. cando a avaliación se fai en relación con descritores claros que definen patróns de dominio lingüístico e, no seu caso,
2. cando a avaliación se relaciona cunha experiencia concreta. Esa experiencia pode ser en si mesma unha actividade de exame.

Tamén é probable que a autoavaliación se realice con maior precisión cando o alumno recibe algunha formación ou adestramento específico. A devandita avaliación estruturada pode chegar facilmente a gardar correlación coas avaliacións que realizan os docentes e coas probas. Con todo, o potencial máis importante da autoavaliación estriba na súa utilización como ferramenta para a motivación e toma de conciencia, pois axuda aos estudantes a apreciar as súas cualidades, a recoñecer as súas insuficiencias e a orientar a súa aprendizaxe dunha forma máis eficaz.