Frecuencia

En estatística, denomínase frecuencia absoluta ao número de ocasións en que se presenta cada valor dunha variable. Por exemplo, a partir dunha lista de alumnos coas seguintes puntuacións: 5, 4, 6, 4, 5, 7, 4, pódese calcular a frecuencia coa que aparece cada puntuación e obter dese xeito unha distribución das frecuencias das puntuacións, como a que aparece a continuación:

A frecuencia relativa é o resultado de dividir cada frecuencia absoluta entre o número total de observacións (no exemplo anterior, as frecuencias relativas serían 3:7 = 0,42; 2:7 = 0,28, etc.) As distribucións de frecuencia proporcionan unha orientación sobre a tendencia central e a dispersión dos valores. Pódense representar graficamente mediante distintos procedementos como, por exemplo, os diagramas de sectores ou circulares, os diagramas de barras, os histogramas, os polígonos de frecuencias ou as curvas de distribución. Os diagramas de sectores son círculos divididos en partes, nos que cada unha representa un valor dunha variable nominal e posúe un área proporcional á correspondente frecuencia relativa ou porcentaxe. No resto de diagramas os valores da variable dispóñense no eixo horizontal e as frecuencias no vertical. Nos diagramas de barras debúxanse barras ou rectángulos sobre cada valor da variable, de modo que cheguen á altura da frecuencia correspondente. Os histogramas son gráficos de barras nos que, debido ao elevado número de valores distintos da variable, estes agrúpanse en intervalos. Os polígonos de frecuencias utilizan puntos en lugar de barras, colocándoos sobre os valores da variable e á altura da súa frecuencia, para logo unilos mediante liñas rectas. Son útiles cando se trata de representar unha serie reducida de valores ou observacións. Finalmente, as curvas de distribución adóitanse empregar cando se manexan grandes cantidades de datos.