Bromwell, J. 2013. Listening. Attitudes, Principles and Skills. London & New York: Routledge. 5th edition.
Tamén chamada comprensión auditiva.
Capacidade para identificar e comprender o que din as persoas a unha velocidade normal. Para iso é necesario entender o acento e a pronuncia, a gramática, o vocabulario e o significado da mensaxe que o falante quere transmitir.
Algunhas das técnicas que se poden utilizar para o desenvolvemento da comprensión oral son as seguintes:
- a predición, é dicir, o discente ten que predicir o contido do que vai escoitar de acordo cunha serie de indicacións;
- adiviñar palabras e frases descoñecidas;
- utilizar os propios coñecementos que ten o alumno sobre o tema para facilitar a comprensión;
- identificar os aspectos máis relevantes dun texto ou conversa deixando a información secundaria nun segundo plano;
- recoñecer marcadores discursivos como Right, Well, You know, I mean, etc., en inglés, e “Pois”, “Ben”, “Xa sabes”, “É que”, “Quero dicir”, etc., en galego;
- recoñecer elementos que axudan á cohesión, ademais de pronomes e referencias anafóricas;
- saber interpretar os cambios de entonación e acentuación;
- atención á pronuncia: asimilación, contraccións no caso do inglés, liaison no caso do francés, etc.;
- comprender información inferida, por exemplo, a actitude da persoa que fala; e, para rematar,
- ser capaz de entender unha mensaxe mutilada parcialmente por algún tipo de interferencia, como ruído de fondo.
Por todo o anterior é importante que os discentes teñan a oportunidade de practicar a comprensión oral utilizando situacións reais ou auténticas. Como exemplos de materiais propios para o desenvolvemento da comprensión pódense mencionar os seguintes: extractos de programas de radio ou televisión, películas, conversas curtas, cancións, instrucións e entrevistas.
As respostas, no caso de que haxa que dalas, poden adoptar diversos formatos:
- seguir instrucións;
- elixir as respostas correctas dunha lista;
- identificar erros nun texto;
- completar ocos en branco;
- contestar verdadeiro / falso a unha serie de afirmacións;
- establecer correspondencias ou conexións entre unidades informativas; e, para rematar,
- adiviñar definicións.
Se se buscan respostas máis longas, pódese pedir ao alumno que faga un resumo do texto, o parafrasee ou traduza algunhas partes do mesmo.
Bibliografía:
Eres Fernández, I. G. M. & Rádis Baptista, L. M. T. 2010. La enseñanza de lenguas extranjeras y la evaluación. Madrid: Arco Libros.
Nation, I. S. P. & Newton, J. 2009. Teaching ESL/EFL Listening and Speaking. ESL and Applied Linguistics Professional Series. New York; London: Routledge.
Ur, P. 1984. Teaching Listening Comprehension. Cambridge: Cambridge University Press.