Quilis, A. 1993. Curso de fonética y fonología para estudiantes anglonorteamericanos. Madrid: Consejo Superior de Investigaciones Científicas.
Proceso fonético polo que un segmento se torna máis similar a outro segmento próximo na mesma palabra ou frase. Fálase de asimilación progresiva cando a posición dos órganos articulatorios adoptada para a produción dun segmento se mantén en certa medida para a articulación doutro situado máis adiante na cadea falada (por exemplo, a pronuncia do inglés happen como /hæpm/ en lugar de /hæpn/, cunha bilabial final /m/ en lugar de /n/ pola proximidade da consoante bilabial /p/ que a precede). Cando na articulación dun segmento se anticipan trazos doutro situado máis adiante na cadea, a asimilación denomínase regresiva (por exemplo, a pronuncia en galego de un bico como /um bico/, isto é, dunha bilabial /m/ en lugar de /n/ pola proximidade da bilabial /b/ que a segue). Existe, ademais, a posibilidade de que ambos segmentos se inflúan mutuamente, e nese caso falamos de asimilación dobre ou recíproca (por exemplo, en inglés a secuencia I miss you, “bótote de menos” pode pasar de pronunciarse /ai mis ju:/ a /ai miS (S)u:/).