Coupland, N. 2016. Sociolinguistics: Theoretical debates. Cambridge: Cambridge University Press.
Disciplina lingüística que estuda a interacción entre as formas lingüísticas e o contexto social no que estas se empregan. Dada a natureza complexa da linguaxe, trátase dun ámbito de estudo multidisciplinar que se nutre de aportacións de diversas áreas en principio alleas á lingüística, tales como a antropoloxía, a socioloxía, a psicoloxía social, etc. Nun sentido amplo, a sociolingüística abrangue investigacións con metodoloxías e obxectivos específicos moi diversos, entre os que cómpre incluir: análises cuantitativas nas que se pretende atopar correlacións entre certas formas lingüísticas (variables lingüísticas) e factores como a idade, o sexo ou a clase social dos falantes; estudos sobre os mecanismos do cambio lingüístico, o contacto de linguas, as linguas pidgin e crioulas, a estrutura da interacción conversacional, etc. Alguns estudiosos prefiren reunir aquelas investigacións de interese máis marcadamente sociolóxico (por exemplo, as que se centran nas implicacións sociais do plurilingüismo) baixo a denominación de socioloxía da linguaxe, que entenden como complementaria da sociolingüística.
Fasold, R. 1984. The Sociolinguistics of Society. Oxford: Blackwell.
López Morales, H. 1993. Sociolingüística. Madrid: Gredos. 2ª edición.
Romaine, S. 1994. Language in Society: An Introduction to Sociolinguistics. Oxford: Oxford University Press.
Trudgill, P. 1983. Sociolinguistics: An Introduction to Language and Society. Harmondsworth: Penguin.