Dakin, J. 1975. The Language Laboratory and Language Learning. London: Longman.
Aula dotada de pupitres ou cabinas individuais para os alumnos equipadas con dispositivos para a reprodución de medios audiovisuais e unha mesa ou cabina de control para o profesor. O laboratorio de idiomas permite practicar e mellorar as destrezas de comprensión oral e expresión oral mediante a realización de diversos tipos de exercicios. O laboratorio de idiomas xurdiu a partir da sofisticación dos materiais auxiliares e de apoio no ensino.
Os servizos que un laboratorio de idiomas debe ofrecer ao alumno son os seguintes:
- calidade e claridade de audición, requisito básico posto que nun laboratorio de idiomas se traballa con sons;
- a posibilidade de controlar a reprodución (detela, reiniciala, repetir unha secuencia, etc.) desde o posto do alumno;
- posibilidade de traballar ao seu propio ritmo; e
- posibilidade de seleccionar o seu material con liberdade.
O profesor á súa vez poderá:
- escoitar e comunicarse con cada estudante mediante os seus auriculares utilizando os mandos da súa mesa de control; deste xeito seralle posible resolver problemas e corrixir posibles erros no sistema de traballo seguido polos estudantes así como avaliar a súa actuación; e,
- controlar os programas de audición desde a súa mesa utilizando os mandos do seu panel de control.
Nos anos 60 e 70 do século pasado os laboratorios de idiomas tiveron un grande auxe co método audiolingüe. Hoxe en día estas instalacións modernizáronse coa incorporación do ordenador e a rede informática como elementos básicos, e deron paso, cada vez con máis frecuencia, aos denominados centros de autoaprendizaxe.
Stack, E. M. 1971. The Language Laboratory and Modern Language Teaching. London: Oxford University Press.