Extraverxencia

Dentro da teoría da acomodación, que ten en conta as actitudes dos falantes cara aos seus interlocutores, os falantes poden recorrer á converxencia ou á diverxencia. A primeira consiste na adaptación á fala do interlocutor. A diverxencia é o proceso contrario, é dicir, o afastamento da fala do interlocutor. A extraverxencia refírese a aqueles casos de variación lingüística que non son explicables como efecto de ningún destes dous procesos. Exemplos disto poderían ser a variación sistemática en función do contexto lingüístico ou as pautas de variación características da interlinguaxe, que son xeradas polo propio proceso de adquisición ou pola utilización de estratexias de comunicación.