Giles, H. & Powesland, P. F. 1975. Speech Style and Social Evaluation. Nueva York: Academic Press.
Proceso mediante o cal un individuo adapta a súa forma de falar á do seu interlocutor nunha interacción comunicativa concreta. As decisións que toma o falante para este fin poden afectar aos distintos niveis da estrutura lingüística (pronuncia, léxico, estruturas sintácticas, etc.) ou incluso, en situacións plurilingües, á propia elección da lingua empregada. Segundo se o resultado reforza as semellanzas ou incrementa as diferenzas con respecto ao interlocutor, fálase de acomodación converxente ou de acomodación diverxente, respectivamente. A interación na que o profesor dunha segunda lingua opta por empregar palabras e estruturas sintácticas sinxelas para dirixirse a unha clase de alumnos de nivel elemental é un exemplo de acomodación converxente.
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Giles, H., Coupland, J. & Coupland, N. 1991. Contexts of Accommodation: Developments in Applied Sociolinguistics. Cambridge: Cambridge University Press.
Zuengler, J. 1991. “Accomodation in Native-Nonnative Interactions: Going beyond the ‘What’ to the ‘Why’ in Second-Language Research”, en Giles, H., Coupland, J. y Coupland, N. (eds.), 1991, pp. 223-244.