Ellis, R. 1994. The Study of Second Language Acquisition. Oxford: Oxford University Press.
modelo de adquisición de segundas linguas, proposto por Meisel, Clashen e Pienemann (1981), no que se distinguen trazos de desenvolvemento e trazos variacionistas. Os primeiros adquírense a medida que se van dominando as estratexias de procesamento, analizadas nun estudo sobre a orde de palabras en alemán. De acordo con esta teoría, existen tres tipos de estratexias de procesamento:
- estratexias de orde canónica, que mostran unha orde básica e nas que non se produce ningún cambio ou permutación na disposición dos elementos;
- estratexias de inicio/finalización, nas que non hai cambio dos elementos con respecto á estrutura na que aparecen, pero si hai cambio dos elementos iniciais dunha mesma estrutura a posición final, e viceversa; e, para rematar,
- estratexias de oración subordinada, nas que se poden producir movementos de elementos dunha oración principal a outra posición na oración; con todo, este cambio de posición non pode producirse en oracións subordinadas.
Pola súa banda, os trazos variacionistas pódense adquirir en calquera momento, ou mesmo poden non ser adquiridos, xa que dependen das actitudes sociais e afectivas do aprendiz.
Bibliografía:
Meisel, J., Clahsen, H. & Pienemann, M. 1981. “On Determining Developmental Stages in Natural Second Language Acquisition.” Studies in Second Language Acquisition 3: 109-135.