Método audiovisual

método de ensino de segundas linguas desenvolvido en Francia durante os anos 50 do século pasado. Os seus supostos teóricos baséanse nos seguintes principios:

1. a lingua apréndese por medio da comunicación, pero sempre primando as destrezas lingüísticas orais sobre a escritura;
2. os elementos lingüísticos que se presentan como novos han de ser situados nun contexto construído mediante imaxes; de aí o uso que se fai de diálogos gravados en cinta que se reproducen xunto con imaxes proxectadas de forma simultánea.

Polo demais, trátase dun modelo moi similar ao método audiolingüe.