Consejo de Europa. 2001. Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Cambridge: Cambridge University Press. (Existe también una traducción-adaptación española del 2002 por parte del Instituto Cervantes, publicada en Madrid por el Ministerio de Educación, Cultura y Deporte, y la editorial Anaya).
Técnica empregada por unha persoa antes de iniciar ou intervir nunha conversa. Esta pode adoptar formas diversas, desde aclarar a voz para chamar a atención sobre a propia participación na conversa ata repetir a última palabra pronunciada polo falante anterior, xesticular coas mans, emitir pequenos sons de asentimento ou desacordo, etc. De acordo co novo marco europeo común de referencia para as linguas: aprendizaxe, ensino, avaliación (Consello de Europa, 2001), a capacidade que ten o aprendiz dunha lingua estranxeira para seleccionar os elementos do discurso adecuados á hora de iniciar a conversa é parte da competencia pragmática e, concretamente, da competencia discursiva.
Wardhaugh, R. 1969a. How Conversation Works. Oxford: Blackwell, 1969.