Brown, J. D. 1988. Understanding Research in Second Language Learning: A Teacher’s Guide to Statistics and Research Design. Cambridge: Cambridge University Press.
En exames e estatística, é un dos procedementos empregados para calcular a fiabilidade da coherencia interna dunha proba (outros métodos son, por exemplo, os coeficientes de fiabilidade de kuder-richardson ou o Coeficiente alfa de Cronbach). Neste caso, trátase de determinar ata que punto as dúas metades dunha proba son coherentes entre si, para o que se tratan como probas paralelas. O procedemento consiste, en primeiro lugar, en dividir a proba en dúas partes equivalentes e independentes, cada unha coa súa puntuación (por exemplo, preguntas pares e impares, ou dúas metades comparables en contido). A continuación calcúlase o coeficiente de correlación entre ambas as dúas puntuacións, por exemplo, empregando a fórmula do coeficiente de correlación produto-momento de Pearson. Dese modo obterase unha medida da coherencia das metades. Para achar a fiabilidade da proba enteira adóitase recorrer á fórmula de Spearman-Brown, que consiste en multiplicar por dúas a fiabilidade parcial calculada e dividir o resultado entre esa fiabilidade parcial máis un.
Lado, R. 1972. Language Testing. The Construction and Use of Foreign Language Tests. London: Longman. 7th impression.