Oller, J. 1979. Language Tests at School. London: Longman.
Proba que trata de medir a competencia comunicativa (gramatical, sociolingüística, estratéxica e discursiva) do alumnado dunha lingua estranxeira. Require do examinando o uso da lingua en contextos naturais sabendo utilizar as súas diversas funcións. Non se esixe tanto que os estudantes dean resposta a problemas a nivel lingüístico, como que resolvan problemas reais empregando a lingua. Os catro criterios que foron propostos para a creación de probas comunicativas son os seguintes:
- As probas deben partir de coñecementos e principios teóricos xa existentes.
- Os contidos deben ser interesantes e motivadores para o alumnado. Tamén se debe proporcionar un contexto, elemento fundamental na comunicación, e permitir a interacción por parte do alumnado, que así pode expresar as súas ideas e opinións.
- A proba debe darlle a oportunidade ao estudante de esforzarse para dar o mellor de si mesmo. Para iso é necesario reducir o nivel de ansiedade, dar tempo suficiente, ofrecer información clara sobre o formato da proba, etc.
- As probas comunicativas han de conseguir que se produza un efecto de repercusión positivo: o exame debe ser unha ferramenta de ensino, mediante a cal o alumnado pode percibir que elementos da súa competencia comunicativa debe mellorar.
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Weir, C. J. 1990. Communicative Language Testing. New York; London: Prentice Hall.