Fasold, R. 1984. The Sociolinguistics of Society. Oxford: Blackwell.
Instrumento para medir a predisposición dun individuo a reaccionar dun modo determinado ante persoas, obxectos ou situacións concretas. A máis frecuente é a tipo Likert, en cuxa aplicación se lle pide a un suxeito que indique o seu acordo ou desacordo cunha serie de proposicións relacionadas coas actitudes que se queren medir. Por exemplo, ante afirmacións como “o inglés é a lingua do futuro”, “o francés é a lingua da diplomacia”, “o alemán é a lingua da tecnoloxía”, “o italiano é a lingua da arte”, o suxeito ha de indicar a súa opinión en función da seguinte escala:
- En total desacordo
- En desacordo
- Neutro
- De acordo
- Totalmente de acordo.
As escalas de actitudes empregáronse con frecuencia para estudar a motivación na aprendizaxe dunha segunda lingua.
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Gardner, R. C. & Lambert, W. 1972. Attitudes and Motivation in Second Language Learning. Rowley, Mass.: Newbury House.
Gardner, R. C. 1985. Social Psychology and Second Language Learning: The Role of Attitudes and Motivation. London; Baltimore, Md.: Edward Arnold.