Carretero, M. 1997. Constructivismo y educación. México: Progreso.
Corrente pedagóxica que defende que o coñecemento é adquirido a través dun proceso de interiorización que se vai desenvolvendo de modo gradual como resultado da interacción do individuo coa súa contorna. Esta teoría pon énfase no poder do ser humano para construír a súa propia realidade sen ignorar a importancia do medio no que se atopa. Xeralmente constrúese a realidade a través de esquemas e guións previos que xa posúe de antemán. Neste sentido todos os modelos de adquisición de linguas de carácter cognitivo e ata interaccionalista conteñen unha vertente que se podería considerar construtivista. A meirande parte dos teóricos da educación coinciden en sinalar a Ausubel, Piaget e Vygotsky como os máximos expoñentes desta corrente educativa.
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Román Prieto, M. 2009. El constructivismo aplicado a la enseñanza de las lenguas extranjeras. Norderstedt: GRIN Verlag GmbH.
Vygotski, L. S. 1978. Mind in Society. Cambridge, MA: Harvard University Press.