Allwright, R. L. 1988. Observation in the Language Classroom. London: Longman.
Modalidade de investigación por medio da cal grupos de persoas reflexionan, a partir de datos recollidos de modo sistemático, sobre algún aspecto do seu traballo co obxectivo de mellorar progresivamente as súas propias prácticas. Na investigación educativa os proxectos de investigación-acción adoitan implicar a grupos de profesores, aínda que poden integrarse tamén estudantes, directores de centros, pais, etc.
Pódese falar de sete etapas principais neste proxecto:
- Iniciación. Un docente sinala algún problema que xurdiu nas súas clases, por exemplo, a aparente falta de motivación dos seus alumnos.
- Investigación preliminar. Recóllense datos a través da observación e a gravación de clases.
- Hipótese. Logo de revisar os datos iniciais, formúlase a hipótese de que ao alumnado lle falta motivación porque o contido do curso é inadecuado para as súas necesidades e intereses.
- Intervención. O docente desenvolve estratexias para lograr que os alumnos relacionen o contido das clases coas súas propias situacións e intereses.
- Avaliación. Logo de varias semanas, grávase a clase de novo. Agora os alumnos se implican máis, e hai maior número de interaccións iniciadas por eles mesmos.
- Diseminación. O docente realiza un obradoiro para os seus compañeiros de traballo e posiblemente presente os resultados nun congreso ou xornada sobre a aprendizaxe de linguas.
- Seguimento. O docente investiga métodos alternativos para motivar aos seus alumnos.
Bibliografía:
Elliott, J. 1990. La investigación-acción en educación. Madrid: Ediciones Morata S.A.
Kemmis, S. & McTaggart, R. 1988. The Action Research Planner. Geelong, Vic: Deakin University.
Nunan, D. 1992. Research Methods in Language Learning. Cambridge: Cambridge University Press.
Schön, D. 1995. The Reflective Practitioner. How Professionals Think in Action. London: Temple-Smith.