Simon, Ch. 1985. Communication Skills and Classroom Success. Therapy Methodologies for Language-Learning Disabled Students. London: Taylor & Francis.
Dificultade de carácter psicolóxico que afecta a un determinado aspecto da aprendizaxe dun estudante do que outras capacidades para o estudo considéranse normais. Por exemplo, dificultades específicas para aprender a ler (dislexia), a escribir (disgrafia) ou a realizar operacións matemáticas. Este termo non inclúe normalmente aqueles trastornos que teñen a súa orixe en deficiencias visuais, auditivas ou motoras, ou que son debidos a factores de índole económica, cultural ou social.
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Wallach, G. P. & Butler, K. (eds.) 1984. Language Learning Disabilities in School Age Children. Baltimore; London: Williams and Wilkins.