Consejo de Europa. 2001. Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Cambridge: Cambridge University Press. (Existe también una traducción-adaptación española del 2002 por parte del Instituto Cervantes, publicada en Madrid por el Ministerio de Educación, Cultura y Deporte, y la editorial Anaya).
Tipo de competencia que posúen todos os individuos e, en consecuencia, todos os aprendices ou falantes dunha lingua, que afecta e determina a súa actividade comunicativa e a súa capacidade de aprender. A competencia existencial ou “saber ser” é o resultado da suma das características dun individuo, é dicir, a súa personalidade, actitude, imaxe dun mesmo e dos demais, as súas motivacións, crenzas e estilos cognitivos, así como a vontade de participar na interacción social. Todos estes factores constitúen parámetros que deben ser tidos en conta na aprendizaxe e ensino dunha lingua. Este tipo de competencia inclúe factores que resultan de diferentes tipos de aculturación e que están suxeitos a modificación.
Entradas relacionadas:
Bibliografía: