Modelo de competencia variable

modelo ou teoría de aprendizaxe de segundas linguas cuxo propósito consiste en explicar a variabilidade que se detecta na lingua do aprendiz. Segundo este modelo, a devantdita variabilidade responde en realidade á forma tan diversa na que se produce a competencia lingüística do alumno. O desenvolvemento da segunda lingua pódese producir de dous xeitos:

1. o estudante aprende a activar estruturas e regras accesibles no discurso planificado para ser utilizadas no discurso non planificado, entendendo por discurso planificado aquel sobre o que se reflexiona antes de expresalo, e por non planificado aquel que non require preparación previa;
2. as regras da segunda lingua apréndense participando en distintos tipos de discurso; esta segunda forma de desenvolvemento foi estudada por Ellis (1985a), que ten sinalado que a variabilidade libre constitúe o punto de partida da teoría sobre como o aprendiz constrúe os sistemas de variabilidade na interlinguaxe que resultan da súa participación en diferentes tipos de discurso.