Chapelle, C. & Roberts, C. 1986. “Ambiguity Tolerance and Field Independence as Predictors of Proficiency in English as a Second Language”. Language Learning 26: 27-45.
Dimensión da personalidade que caracteriza aos bos aprendices de linguas. Estes estudantes son quen de admitir sen sobresalto ou grande sorpresa ambigüidades e incoherencias no funcionamento e estrutura do sistema gramatical dunha lingua. Naiman e o seu equipo (1978) detectaron unha correlación significativa entre este factor da personalidade e as puntuacións dos suxeitos do seu estudo nas probas de comprensión oral. Sen embargo, esta correlación positiva non se advertía coas puntuacións dos alumnos nas probas de imitación de sons da lingua meta. Chapelle e Roberts (1986), pola súa banda, non identificaron ningún tipo de relación entre esta dimensión da personalidade e o rendemento do alumno.
Entradas relacionadas:
Bibliografía:
Ely, C. M. 1995. "Tolerance of ambiguity and the teaching of ESL", in Reid, J. (ed.). The Learning Styles in the ESL/EFL Classroom. Boston: Heinle and Heinle, pp. 87-95.
Naiman, N., Frölich, M., Stern, H. & Todesco, A. 1978. The Good Language Learner. Research in Education Series No. 7. Toronto: The Ontario Institute for Studies in Education.
Stern, H. 1983. Fundamental Concepts of Language Teaching. Oxford: Oxford University Press.