Bisquerra Alzina, R. 1989. Métodos de investigación educativa. Guía práctica. Barcelona: CEAC.
Tamén conduta de alta inferencia.
Termo que adoita empregarse nas investigacións sobre as actividades que teñen lugar na aula. Dise que unha determinada conduta ou comportamento na clase é unha categoría de alta inferencia se non é facilmente observable e, xa que logo, ten que inferirse ou deducirse. Normalmente trátase de feitos que non son cuantificables, por exemplo a actitude dos alumnos cara aos materiais didácticos empregados na aula, ou a falta de interese por unha actividade, e para cuxo estudo o investigador debe inferir un estado mental non observable a partir de comportamentos observables. Pola contra, unha categoría de baixa inferencia é aquela que se pode observar sen maiores dificultades, por tanto que non é susceptible de interpretación ou discusión entre distintos analistas, e que é posible cuantificar como, por exemplo, o número de veces e as diversas situacións nas que o profesor utiliza a L1 na aula, as preguntas que realizan profesores e alumnos, etc. Seguindo a mesma lóxica, algúns especialistas falan tamén de categorías de inferencia intermedia.
Bibliografía:
Hativa, N. 1999. “Toward a Conceptual Framework of Dimensions of Effective Instruction: The Role of High-, Intermediate-, and Low-Inference Teaching Behaviors.” Instructional Evaluation and Faculty Development 19 (1): 3–12.
Murray, H. G. 1983. "Low-inference classroom teaching behaviors and student ratings of college teaching effectiveness." Journal of Educational Psychology 75: 138-149.
Nunan, D. 1992. Research Methods in Language Learning. Cambridge: Cambridge University Press.