Tamén ALGa.
O Atlas Lingüístico Galego é un proxecto que xurde pola necesidade de contar con información o máis detallada posible sobre a realidade lingüística do país, sobre o estado actual da lingua e sobre a súa evolución histórica. Para elaborar un atlas lingüístico adóitase empregar un sistema de enquisas (⇒ enquisa) que se subministran aos falantes do territorio que se desexa estudar. Os exploradores recompilan as respostas dos informadores, e os datos obtidos represéntanse graficamente en forma de cartografía lingüística, é dicir, mediante mapas para cada termo ou fenómeno sintáctico, morfolóxico ou fonético estudado.
A elaboración do ALGa está a cargo do instituto da lingua galega, coa colaboración financeira da Fundación Barrié de la Maza. Para o desenvolvemento do proxecto recorreuse nun principio aos estudos que se levaron a cabo en Galicia entre os anos trinta e os cincuenta para a elaboración do Atlas Lingüístico da Península Ibérica (ALPI), e empregáronse tamén os datos recollidos noutros proxectos como o Atlas Lingüístico de España e Portugal e o Atlas Linguarum Europae. Baixo a dirección de Constantino García e Antón Santamarina, téñense publicado ata o momento cinco volumes do Atlas dedicados a diferentes ramas da lingüística: Morfoloxía verbal (1990), Morfoloxía non verbal (1995), Fonética (1999), Léxico: tempo atmosférico e tempo cronolóxico (2003), e Léxico: o ser humano (I) (2005).
Os atlas lingüísticos son unha importante fonte de datos para a elaboración de traballos no eido da sociolingüística. No caso concreto do ALGa, a información recompilada resultou extremadamente valiosa para a realización de traballos sobre dialectoloxía e lexicografía, así como para a elaboración das normas ortográficas e morfolóxicas do idioma galego. Froito deste proxecto son, por exemplo, a serie de artigos publicados por Fernández Rei a partir de 1980 sobre dialectoloxía galega.