Mortara Garavelli, B. 1991. Manual de retórica. Madrid: Cátedra.
Concepto que ten a súa orixe na Grecia clásica e que significa estudo, técnica e arte de falar ben. Adóitase utilizar en moitas ocasións como sinónimo de Oratoria. Nalgúns casos, á capacidade de falar ben se lle engade tamén a facultade de escribir con claridade e propiedade. Dentro do ámbito do ensino e aprendizaxe de linguas, destacan os traballos en retórica contrastiva polas súas achegas concretas para a pedagoxía da expresión escrita.
Entradas relacionadas:
Bibliografía: