Dulay, H. & Burt, M. 1974. “You can’t Learn without Goofing”, in Richards, J. C. (ed.). Error Analysis. London: Longman, pp. 95-123.
Teoría que considera a aprendizaxe da lingua como un proceso activo e creativo. Esta hipótese parte de tres presupostos xerais:
- a adquisición da lingua caracterízase por un tipo de organización mental innata que leva ao estudante a utilizar unha clase determinada de estratexias de procesamiento;
- o aprendiz utiliza esas estratexias en forma de regras lingüísticas que vai adaptando gradualmente na súa organización da lingua; e
- segundo algúns autores, como Dulay e Burt (1974), este proceso na L1 está regulado pola propia L1 e na L2 pola propia L2, polo que son procesos independentes. Con todo, é probable que o proceso de construción creativa na L2 estea influído por algúns parámetros da L1.
Bibliografía:
White, L. 1989. Universal Grammar and Second Language Acquisition. Amsterdam: John Benjamins.
Zobl, H. 1989. “Modularity in Adult L2 Acquisition”. Language Learning 39: 49-79.