Appel, R. & Muysken, P. 1987. Language Contact and Bilingualism. London: Edward Arnold.
Tamén cambio de código.
Emprego alternativo de dúas linguas ou dúas variedades (códigos) no transcurso dunha mesma interacción. Cando o cambio dunha variedade a outra ten lugar no interior dunha mesma estrutura oracional, o fenómeno denomínase a miúdo mestura de códigos. Por exemplo: Si tu eres puertorriqueño, your father’s a Puerto Rican, you should at least, de vez en cuando, you know, hablar español (López Morales 1989: 173). A alternancia de códigos que se produce como resposta a cambios na situación (tema, interlocutor, etc.) recibe o nome de alternancia de códigos situacional. Fronte a esta, a alternancia de códigos metafórica redefine a situación a iniciativa do falante; por exemplo, o cambio dunha variedade estándar cara a unha variedade local pode expresar un grao maior de intimidade co interlocutor.
A alternancia de códigos é un fenómeno frecuente nas comunidades bilingües que, en xeral, esixe un alto grao de competencia lingüística nas linguas implicadas e posúe certas connotacións positivas pola súa estreita asociación coa identidade do grupo que o emprega.
Bibliografía:
López Morales, H. 1993. Sociolingüística. Madrid: Gredos. 2ª edición.
Moreno Fernández, F. 1998. Principios de sociolingüística y sociología del lenguaje. Barcelona: Ariel.
Myers-Scotton, C. 1993. Duelling Languages. Grammatical Structure in Codeswitching. Oxford: Clarendon Press.