Ash, M. G. 1995. Gestalt Psychology in German Culture, 1890-1967. Cambridge: Cambridge University Press.
Teoría que estuda a conduta humana e os contidos do pensamento como un todo indiviso. Deste xeito, os psicólogos Gestalt cren que non se pode comprender unha resposta determinada a unha situación por parte de alguén como unha mera combinación de respostas a un conxunto de estímulos independentes, senón que debe estudarse como unha resposta global a unha situación global. Igualmente, consideran que o pensamento non está formado por un conxunto de partes que se suman de xeito consciente, senón que consiste nun todo unitario no que os estímulos externos se perciben e organizan como conxuntos ou estruturas ordenadas. Só a partir da comprensión dos estímulos como un todo cunha estrutura compréndense as partes nas que se dividen os devanditos estímulos.
A Psicoloxía Gestalt é unha aproximación global que se opón á aproximación atomista defendida por diversos psicólogos experimentalistas. Xorde en Alemaña como resultado dunha serie de cambios sociais, políticos e científicos que se producen no ámbito académico entre 1890 e 1960. Os principais estudosos que desenvolveron esta teoría foron Max Wertheimer, Wolfgang Köhler e Kurt Koffka.
Bibliografía:
Miller, G. A. 1962. Psychology: The Science of Mental Life. Harmondsworth: Penguin.